-
1 egzamin
egzamin m (-u; -y) Prüfung f;egzamin z fizyki eine Prüfung in Physik;egzamin na prawo jazdy Fahrprüfung f;egzamin na kartę pływacką Schwimmprüfung f;wstępny Aufnahmeprüfung f;egzamin końcowy Examen n;egzamin dyplomowy Diplomprüfung f;egzamin państwowy Staatsexamen n;egzamin dojrzałości Reifeprüfung f -
2 egzamin
mPrüfung fegzamin końcowy — Examen n, Abschlussprüfung f
nie zdać egzaminu — durch eine Prüfung fallen; ugs.
-
3 końcowy
-
4 Examen
egzamin m końcowy\Examen machen zdawać [ perf zdać] egzamin\Examen ablegen przystąpić do egzaminu końcowego -
5 Abschluss
-
6 Abschlussprüfung
egzamin m końcowy
См. также в других словарях:
końcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, końcowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} stanowiący koniec czegoś, kończący coś; ostatni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcowa stacja. Końcowa scena filmu. Końcowa partia towaru. Egzamin końcowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
końcowy — końcowywi «znajdujący się na końcu czegoś, kończący coś, będący w ostatnim stadium czego; ostatni, ostateczny» Końcowy przystanek. Końcowe kartki książki. Końcowa praca. Końcowy egzamin … Słownik języka polskiego
